Op een frisse herfstochtend arriveerde J. met zijn vol zorgvuldig geplukte appels uit zijn boomgaard bij de appelpers. Dit jaar wilde hij iets speciaals doen – zijn eigen cider maken. De pers zoemde zachtjes terwijl de appels transformeerden tot heerlijk, vers sap. Met een glimlach zag J. hoe het heldere, geurige vocht in zijn eigen fust werd gegoten. “Dit is het begin van iets moois,” mompelde hij tevreden. Thuis aangekomen plaatste hij het fust zorgvuldig in zijn schuur. Het sap zou fermenteren en langzaam veranderen in een sprankelende, goudgele cider. Na enkele maanden was het moment daar. J. tapte voorzichtig een glas in en proefde de eerste slok van zijn zelfgemaakte cider. De frisse appeltonen, het lichte bubbeltje – het was perfect. Het smaakte niet alleen naar appels, maar naar hard werk, geduld en trots. Sindsdien is het een traditie geworden. Elke herfst verzamelt J. zijn appels, perst hij ze tot sap en laat hij de natuur haar magie doen. Want wat is er mooier dan het genieten van een drankje dat helemaal uit eigen hand komt?